Hafızaya kazınan anlar hep bir manzara ânı. Sahibi değilsin, her şeyiyle sensin bu.

Evrenin tüm sırları ihtimal bizim de hafızamızda ve kalbimizde kazılı.

Çatlakların, yarıkların, façaların, yaraların pahası ağırmış. Parçanın hatırı varmış...

İnsanlık tarihi kadar eski uyuyamayanların tarihi de. Siz birbirinizi gözaltı torbalarından tanırsınız.

İçin titrer eşikte dururken. Yepyeni ve bilinmez bir şeyin başındasın. Başka türlü bir hayatın arifesinde.

Her ne edersen et, aslında kocaman bir adım olacak kendi içinde. Ta ki hayalini kurduğun o yeni masayı bulana kadar.

Sen kendinle dalga geçebildiğinde gölün suları da dalgalanır. Malûm, tersi ve yüzüyle güzel olan ender şeylerdendir hayat.

İnsan hatırladığı için utanır mı? Eğer acında ve yasında yalnız bırakılırsan, içinde bir şeyler kopar gider.

Aynı göğün altındayız diyecekler. Aynı güneş, aynı ay, aynı yıldızlar. Ama bakan sen değiştin.

Kanayan bir mendilin sesiyle baş başa bırakır Edip Cansever. Şaşırmak mümkün olur.