Eminim ki o günlerin Robert çevresi insana kendini çok şanslı hissettirirdi. Ama ortamın nezihliğini sağlayan sanırım bu çoğunluğun görülmemesiydi.

“Yedi benzemezin” en büyük özelliği bir arada bulunmalarının çok zor oluşu. Ama bunu önlenemez bir güç hâline dönüştürmek de mümkün.

“Doğru yön arayışı”, çok farklı formlarda olsa da senaryoların hepsinde karşımıza çıkıyor