Bazen basit bir “içici” vakası bir uyuşturucu şebekesinin açığa çıkmasına vesile olabilir.

Bir partinin iktidarını sürdürebilmesi için, seçmenleri nezdinde yaptıkları ve yapmak istedikleriyle inandırıcı olmayı başarabilmesi gerekir.

Açıklanan planda eksikler olabilir ama “gözünün üstünde kaşın var” demeyeceksek eğer gayet olumlu hedefler belirlenmiş.

“Çıplak arama” veya “onur kırıcı arama” konusunda mağdur ve tanık sıfatıyla benim de söyleyeceklerim var.

Hiçbir insanın çocukluk hayallerinden birini gerçekleştirme inadının bedeli, başka çocukların hayallerini karartmak olmamalı…

1996 yılında meydana gelen Susurluk kazasıyla “derin devlet” ortalığa saçılmasına rağmen o “derin devletin” hangi suçları gereğince yargılandı?

Koronavirüs salgınının sınırlar ve milliyetçilik üzerine ciddi bir muhasebe yapmamıza vesile olabileceğini düşünmüştüm. Yanılmışım.

Memleket meseleleri tartışılırken birisi atılır ya hemen, “Norveç mi burası?” Mesela Norveç gibi olmak nasıl bir şeydir?!

Erdoğan’ın “Kürt sorunu benim sorunumdur”, “Yozgatlı anne ile Hakkarili annenin gözyaşları arasında ayrım yapamayız” sözlerini hatırlatayım

Meselemiz Çakıcı ne zaman kime ne dedi değil aslında; bu sözleri sarf edebilme “güveni” ve buna cevaz veren atmosfer…