“Siyasi suikastlar olabilir” kaygısının seçime gidilirken bir şantaj siyaseti boyutlarına tırmandırılabileceği endişesi de var.

İktidar koalisyonu Kürt seçmenin tercihlerini etkileme çabasında tam bir “çaresizlik” siyasetinden medet umuyor.

Öncelikle konuyu bir “sorun” olarak tanımlayanlar, bu sorundan ne anladıklarını ortaya koymak durumundadır. Kürt sorunu neden bir “sorun”?

Bodrum, Manavgat, Marmaris'te çıkan yangınlar memleketin, siyasetin, devletin gündemi iken Dersim'de de ormanlarımız yanıyordu.

“Aziz Milletimiz” genellikle devletçidir. Devletçi olmasa bile devletçidir. Başına iş açmamak için. Mevzu, sevmekten ziyade korkudur çünkü.

Adeta pusuda bekleyen bazı grupların ellerinde pompalı tüfeklerle yol kesip kimlik kontrolü yaptıklarına tanık olduk

Barış konulu bir toplantı için geldiğimi öğrenen Amedliler serzenişte bulundu, “Ma bu toplantıları burada değil batıda niye yapmıyorsunuz?”

Sorunun bir toplumsal yüzleşme boyutu var. O “derin” ve karanlık senaryoların sahipleri bunun üzerinden yapıyorlar hesaplarını.

Millet İttifakı’nı oluşturan siyasi partiler HDP ile yan yana görünmekten kaçınan tutumlarıyla kutuplaştırma siyasetine figüran oluyorlar.

Katliamların arka planındaki “özel harp” organizatörleri bugüne değin açığa çıkarılmadı. Hesap sorulmadı.