Bugün hâlâ herkesi aynı zeminde varoluyor ve aynı geleceğe yürüyor saydığımız için kolayca “insanlık”tan söz edebiliyoruz. Bu yanıltıcı.

Reklamla haberi içiçe geçirme, karşısındakinin reklamlığını okurdan gizleme gibi bir gazetecilik suçu olağan pratik haline getirildi.

Demokrasi ve hukukla hiç tanışmadığımızdan, bunların nasıl var edileceğini bilmiyoruz. Direnmeyi biliyor, yeni bir hayat kurmayı bilmiyoruz.

Zamanımızın Kürşat’ı yeniden gözaltına alınırken, kendisinin sadece zevkine kokainci olmadığı “keşfi” bir iç güvenlik başarısı gibi sunuluyor.

Danıştay’a gitmek mi!? Vay canına! Analar ne aslanlar doğuruyor!..

Muhalefet o kanlı yolda hükümdarın tahtıravanını taşımış olmanın bedelini ödemekten kaçınmadan yoğun bir eleştiri kampanyasına girişmeli

İnsanlık, Orwell’in distopyasından geçerek Huxley’inkine yaklaşacak gibi görünüyor, işler egemenlerin istediği gibi giderse.

Muhalefet seçmeninde, bir yeniden düzenleniş atılımına can verecek kararlılığı yaratacak bir hedef ve yol tarifi kimler tarafından oluşturulacak?

HDP’nin öbür partilerin temsilcileriyle eş muamele göreceği bir platforma katılmasını anlıyorum. Ama şu sözlerin söylenmesi mecburî miydi?

Ana akım muhalefeti oluşturan partilerin bugünkü iktidar koalisyonununkinden farklı yaklaşımı, görüşü, önerisi, tavrı var mı? Hangi konularda var?