Okuyacağınız bu yazı dizisi, sahte haber ve belirsiz gerçeklik döneminde haysiyetimizi korumanın hiç de kolay olmadığı üzerine.

Yanlış, yapanın kimliğine dair silinmez kayıttır. Neysen osundur, asla gözden kaçmaz.

Vaktiyle katliamlarda başrol oynamış partiden kopan insanlar, “incitici” buldukları söze tepki göstererek hepimizi şaşırttılar.

Eğer ders veriyor olsaydım, bir öğretim yılı boyunca Schudson’ın bu kitabını tartışma zemini yapardım.

Joseph Pulitzer: “Sinik, parayla tutulmuş, demagojik bir basın, zamanla kendine benzer bir halk yaratacaktır.”

Gazeteciliğin kutsal bir kuralı var: Yazar icat etmemelidir. Gazetenin lejantında ise şöyle yazmalı: BU HABERLERİN HİÇBİRİ UYDURULMAMIŞTIR.”

İmamoğlu kendisinin iktidara gelmiş olduğunu mu varsayıyor? “Evet, muhalifleri istiyorum talimatı verdim,” diyor. Kim yahu muhalif?

Komplo fantazilerinin üretilmesini sağlayan, siyasî retorikteki “paranoyak tarz”.

Teknoloji arada sırada ucundan koklattığı güzelliklere karşılık, görülmemiş boyutlarda eşitsizlik yaratıyor.

Uydurma-sahte haber yayanların hemen hepsi, kendini “kurulu düzen karşıtı” olarak sunuyor. Düzenden kasıt demokratik açılımlar, özgürlükler.