Çekirge sanki benimle yaşam arasına çekilmiş ince bir iplik gibiydi

"Bu suikast yöntemli muhalif tasfiye planı ülkemizde belirli aralıklara kullanılmış, muhalif odaklar bu yöntemle tasfiye edilmişlerdir’’

Basın tarihine dalmış giderken mekânları atlıyoruz diye hayıflanıp bu hikâyeye daldım, Abdülhamid’den Yahya Kemal’e kadar geldim

İttihat ve Terakki’nin Osmanlı Ahrar Partisi’ne yönelttiği ağır üslûbu incelerseniz, liberal düşmanlığının o zamandan kalma olduğunu görürsünüz

Saksağanın kısa süren sürpriz ziyaretinden sonraki en önemli gelişme meyve ve sebzelerimizin kantinden her zamankinden daha erken gelmesi oldu

Büyük bir cenaze töreninin ardından II. Mahmut Türbesi’ne defnedilmiş olsa da Hasan Fehmi’nin cesedi hâlen Galata Köprüsü üzerinde yatıyor

24 Temmuz Basın Bayramı’nın ardında, ansiklopedilere yansıyan hâliyle söylersek, “çetecilik yoluyla yönetimi ele geçiren” bir hareket var

İki peçeteye aldığım notlar: İlkinde “Beethoven-36 sonat; Mozart-12 Sonat” ibaresi var. Diğerinde ise “deniz hıyarı kıçından nefes alıyor”

154 yabancı dergi ve gazeteyi izleyen Abdülhamid’in dış basına karşı geliştirdiği mükemmel bir sansür mekanizması vardı

Meşrutî idare basına serbestlik getirmiş gibi göründü ama çok kısa bir süre içinde sansür tüm haşmetiyle geri döndü