Bize Kamu’nun Kapıları Neden Kapalı?

Anam bacım. Zor zamanlardan geçiyoruz. Ülke bir bilinmeze doğru gidiyor. İnsanlar sesiz, sadece izliyor, tıpkı sahnelenen ağır bir tragedyayı izler gibi! Oksijeni bol bir ilçede yaşıyorum, belki kaçış benim için, lakin kaçmak mümkün değil bu ülkenin realitesinden. İktidarın eli güçlü ve var gücüyle yok etme politikası uyguluyor, her alana.
 
Böyle bir durumda çok ciddi bir muhalefet boşluğu var ortada. Bazen tanık oluyoruz; Cumhurbaşkanı’nın muhalefet olmadığını dile getirmesine ya da muhalefetin çaresizlik içinde oluşundan dem vurmasına. İnsan bazen, ne yapmalıyım düşüncesine dalıp gidebiliyor, bir çıkmazın içine. Başımızı kaldırıp yeniden hayata dair güzel şeyler üretmek için bugünkü yazımda sizlere LGBT+’ların kamusal alanda yaşadığı yok sayılma ve ayrımcılığa dair birkaç kelam edeyim dedim.
 
Son zamanlarda iktidarın nasıl LGBT+’leri kriminalize ederek muhalefete yüklendiğini görüyoruz. Ana muhalefetin ne yazık ki bu konuda da bir sözü / talebi olmadığı gibi, nasıl tırsak davrandığına da tanıklık ediyoruz. Mesela iktidar yanlısı basının ana muhalefet liderine yönelttiği “Siz LGBT’ci misiniz?” sorusuna bütün beden diliyle titrek ve tırsak bir şekilde “Hayır değiliz” demesi gibi… Koskoca bir ana muhalefet lideri, bu nasıl bir sorudur diyemiyor. LGBT+’lerin hakları insan hakkıdır, diyemiyor, demiyor. Aynı lider seçim öncesi başörtüsü kanunu çıkaralım dedi ama…
 
Artık kamusal alanda, her yerde serbest olan başörtüsüyle ilgili ne kanunu şimdi? Bu ayrı bir konu! Gelelim, kamusal alanda LGBT+’lerin yaşadığı sorunlara. Özelikle trans kadınların yaşadığı sorunlar!
 
Kamusal kurum ve kuruluşlar, cinsiyet uyum sürecini tamamlamış ve hane ataması onaylanmış (yasal olarak kadın hanesinden erkek hanesine ya da erkek hanesinden kadın hanesine geçiş) trans kadınları ya da erkekleri memur olarak atayabiliyor. Ama bunun öncesi var, yani tüm uyum sürecinin o zor ve sancılı zamanları… Yani diyor ki, yasal olarak sürecin tamam değil, dolayısıyla ya etek giy ya da pantolon. Bu keyfî kurallara uymayanlara arkaplanda işler veriliyor. Misal, kütüphane ya da mutfak vs…
 
Her gün mobbing, taciz ve ayrımcılığa uğruyor bu insanlar. Mesela, Milli Eğitim’de trans bireylerin daha önceki yıllarda görev yaptığı okullara yeniden tayin hakkı verilmiyor. Çocukların psikolojik durumları göz önünde bulundurarak fiilen bir yasak konuluyor. Translar kesinlikle polis, asker gibi meslek dallarına alınmıyor.
 
Aynı şekilde sağlık sektöründe de benzeri ayrımcılık ve olumsuz işlemlerle karşı karşıya kalabiliyorlar. Misal, bunun son örneği L.K. adlı doktor trans kadının yaşadıkları. Basında da yer bulan bu olayı, doktor arkadaşın zorunlu görev için atandığı Taksim İlkyardım Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde yaşadığı mobbing ve cinsiyetçi saldırıları sürekli tweetlerle duyuruyordu. Bu beyana herkes sessiz kaldı. Ne yazık! En son, hastane çalışanı bir personelin CİMER’i arayıp şikayet etmesi… Sürekli ayrımcılık yaşayan doktor, incelemeye alındı. İl Sağlık Müdürlüğü Disiplin Kurulu’nun verdiği üç aylık kınama cezası ve sürekli bir biçimde meslekten men cezası verilerek işi elinden alındı.
 
Şikayet neydi biliyor musunuz? Şuydu: Doktor trans kadının “genel ahlak kurallarına aykırı” davranış sergilemesi! Ve bunu dikkate alıp bir insanın hakkını elinden alabiliyorlar bu ülkede. Ayol genel ahlak kuralları nedir? Bunun tanımı nedir? Neyi baz alarak kişiyi suçlu ilan ediyorsunuz? Doktor olan bu kişi yanlış reçete mi yazdı? Birine mi saldırdı? Genel ahlak kurallarına siz nasıl uyum sağlıyorsunuz? Gerçekten akıl almaz bir durum! Yoksa bu kişi ortada bir yerde sevişti mi? Kast edilen ahlak ne? Bu nasıl bir fütursuz ama bilinçli yapılan, cüretkar bir durum?
 
Devamı gelecek Anacım…