Türkiye’nin ve yönetim zihniyetinin tomografisini mi çekmek istiyorsunuz, Basın Tarihi’i inceleyin. Göreceğiniz hep aynı şey olacak: Cumhuriyet’in demokratikleşmesi yok… Evrensel hukuk yok… Temel hak ve özgürlükler hak getire

Bir toplumun sorunun nasıl çözüleceğini bildiği halde bir türlü çözememesinin nedeni nasıl açıklanır bilmiyorum. Bu, herhalde sadece siyasetçilerin ihtirasıyla açıklanabilecek bir durum değil… Bu toplumun da bir türlü kımıldayamamak gibi derdi var gibi gözüküyor

Tüm güvensizliklere, kaygılara, soru işaretlerine, geçmişin hatalarına rağmen barış süreci devam etmeli. Halkların çıkarı bunu gerektiriyor ve kaybedecek bir şeyimiz yok. Ayrıca yeni bir gelişme; Cilvegözü soruşturmasına ilişkin İçişleri Bakanlığı müfettişiyle görüştüm

Evrensel hukuk kurallarının uygulanması siyasetin en önemli önceliği olsa toplumsal sorunlar hafifleyecek ama siyasal rant olanağı da buharlaşacak… Siyaset kurumu bu nedenle evrensel hukuk kurallarıyla çok fazla uğraşmıyor

“Türkiyeli” olmak bir ortak kimlik, bir üst kimlik olabilir tartışmasını daha başlamadan provoke eden bu ırkçı, faşist vatandaşların Türkiye’nin gündeminden şiddetin çıktığı bu dönemde arz-ı endam eylemesi ayrıca manidar…

Kalıcı, nihai ve onurlu bir barış; iktidar koalisyonunun “terörsüz Türkiye” dedikleri durum; örgütün kendini feshetmesi, silahlarını teslim etmesi ve bunun karşılığında devletin de Öcalan’a “umut hakkı” tanıması demek değildir. Kaldı ki hala siyasi bir genel af ilan etmenin, onu da geçtim hasta mahpusları serbest bırakmanın lafını bile etmiyorlar

Ortalık manipülasyondan geçilmiyor, biz gerçekleri anlatacağız. İnfaz düzenlemesinden sonraki adımlar, Demirtaş’ın tahliyesi, yeni anayasa, federasyon söylentilerinin aslı astarı, gündemdeki kabine değişikliği, Sedat Peker’den teşekkür, Suriye’deki son gelişmeler ve F-35’ler, hepsini yazdık

Kurban Bayramı öncesi yeni infaz düzenlemesinin yürürlüğe girmesi ve Selahattin Demirtaş’ın tahliye edilmesi kuvvetle muhtemelken, PKK kongresinin de yine bayramdan önce yapılması bekleniyor

Kendi kendilerine ideolojik zabıta rolü vehmetmiş kişi ve çevreler, “barış” sözcüğüne de fena halde gıcık kapıyorlar. Kurulu düzeni zorlayacak herhangi bir “devrimci” ve de “sınıfsal” mücadele güçleri, mecalleri ve gündemleri yok. Neredeyse bütün enerjilerini Kürt hareketine odaklanmış olarak harcıyorlar

Siyasi parti yönetimleri, ABD, AB ülkeleri, iktidar partileri, Kürt siyaseti ve özellikle halklar barış isterken, süreci baltalamaya çalışanlar, ne ekerlerse onu biçecekler gibi görünüyor. Diplomasiyi ve sağduyuyu seçenler, barış diliyle iletişim kuranlar ve sürece destek verenler ise kazananlar olacak