Sadece ‘medyada tekelleşme’ yasasının serüvenine bakmak bile Türkiye’de siyasetin, medyanın ve siyaset-medya ilişkilerinin nerelerde rayından çıktığını görmeye yetiyor. Tabii bu serüven, uzun süren iktidarların siyasi partileri nasıl değiştirdiğini de anlatıyor

Sinan Ateş cinayeti öncesinde Mersin’de Ateş’in bir arkadaşına karşı bir silahlı saldırı düzenlenmişti. Çok merak ediyorum, dün kararını veren mahkeme bu silahlı saldırı ile Sinan Ateş davası arasında bir bağ kurdu mu?

Anayasa gereği “siyasetler üstü” olması gereken Diyanet’in ülke gündemini oluşturan sorunlarla ilgili farklı dönemlerde ne tür tutumlar takındığı dikkate değer

Meral Hanımın Saraya çıkışını, Ankara’da ofis açmasını hep kamu rantlarına yaklaşmak, kamu ihale havuzundan pay kapmak perspektifinden görmek gerektiği kanısındayım.

Türkiye’nin Kürt politikasını ne kadar AKP iktidarı belirliyor, ne kadarını Ergenekon belirliyor artık tam belli değil

20’ye yakın gazete, televizyon, ajans ve dergi Saray’a, Başbakanlığa alınmıyor. AKP Genel Merkezi ve kongrelerinde de bu yasak geçerli

Sahtekârlık mermisiyle dürüstlüğü vuracak tetikçi daha doğmadı bu dünyada…

“Millet Meclisi” adını taşıyan bir kuruma içeriden tahrip kalıbı döşemekle meşgûlsünüz… Bunda gülünecek ne var?

İlk maksat, Kürt sivil siyasetine alan bırakmamak…

Dilek Dündar’la Muammer Erkek’in olağanüstü cesareti ve Yağız Şenkal’ın unutulmayacak fedakârlığı olmasa belki sonuç çok korkunç olacaktı

Ahmet Davutoğlu “Bilge vezir” rolüne talip olmuş, rolü kapmıştı. Kimse ona “filim o filim” demedi

Generallerin “siyasi liderleri acilen tutuklamak” üzere konuşmaları şaka… 200 bin kişiyi stadyumlara hapsetme planları, başka bir şaka…

Bir de “henüz” havuz gazetelerinin arasına karışmamış ama AKP ile iyi geçinmeye çalışan Hürriyet’in “haberciliği” var ki o daha da şaşırtıcı…

Neden bu ülkede doğmuş olmanın bedelini insanlar, Güneydoğu’da bodrumlarda yanarak, Ankara’da alevlerle tutuşarak ödüyorlar?

Baransu bir gün hapisten çıkacak… Siz içine girdiğiniz o işbirlikçilik “kafesinden” nasıl çıkacaksınız peki?

1128 akademisyenin Barış Bildirisi, önceki tüm çağrılardan hem çok daha fazla destek buldu, hem de çok daha ciddi tepki gördü.

Güneydoğu’da yakın mesafeden kafasından vurduğunuz 12 insanı kimin, niye vurduğunu sormak “haber alma özgürlüğü” değil mi?

Hemen tüm TV kanalları ve yazılı basının % 90’ının AKP’ce fethedildiği ortamda bir ‘’sosyal sözleşme’’ hakkaniyetle şekillendirilebilir mi?