Anayasanın amir hükümlerine rağmen Anayasa Mahkemesi ve AİHM kararlarının uygulanmadığı bir ülkede terörle radikal mücadele zaten mümkün değildir, hukuk her şeyin başıdır, hukukun olmadığı bir yerde her melanet zaten mevcuttur, bir eksik, bir fazla, çok fark etmeyebilir, bu komisyona terörle mücadelede evrensel hukuk yöntemlerinin benimsendiği bir çerçeveyi çağrıştıracak bir isim bulunabilir

Kalıcı, nihai ve onurlu bir barış; iktidar koalisyonunun “terörsüz Türkiye” dedikleri durum; örgütün kendini feshetmesi, silahlarını teslim etmesi ve bunun karşılığında devletin de Öcalan’a “umut hakkı” tanıması demek değildir. Kaldı ki hala siyasi bir genel af ilan etmenin, onu da geçtim hasta mahpusları serbest bırakmanın lafını bile etmiyorlar

Yasallığı ve kamu yararı içerdiği kuşkulu rantların üretimi ve selektif dağıtımı konusunda müdahalenin etkinliği ancak kurumsal, yasal düzenlemeler yapmaktan, örneğin kamu alımları piyasasını küresel rekabete açmaktan geçiyor

Sadece ‘medyada tekelleşme’ yasasının serüvenine bakmak bile Türkiye’de siyasetin, medyanın ve siyaset-medya ilişkilerinin nerelerde rayından çıktığını görmeye yetiyor. Tabii bu serüven, uzun süren iktidarların siyasi partileri nasıl değiştirdiğini de anlatıyor

Sinan Ateş cinayeti öncesinde Mersin’de Ateş’in bir arkadaşına karşı bir silahlı saldırı düzenlenmişti. Çok merak ediyorum, dün kararını veren mahkeme bu silahlı saldırı ile Sinan Ateş davası arasında bir bağ kurdu mu?

Anayasa gereği “siyasetler üstü” olması gereken Diyanet’in ülke gündemini oluşturan sorunlarla ilgili farklı dönemlerde ne tür tutumlar takındığı dikkate değer

Meral Hanımın Saraya çıkışını, Ankara’da ofis açmasını hep kamu rantlarına yaklaşmak, kamu ihale havuzundan pay kapmak perspektifinden görmek gerektiği kanısındayım.

Türkiye’nin Kürt politikasını ne kadar AKP iktidarı belirliyor, ne kadarını Ergenekon belirliyor artık tam belli değil

20’ye yakın gazete, televizyon, ajans ve dergi Saray’a, Başbakanlığa alınmıyor. AKP Genel Merkezi ve kongrelerinde de bu yasak geçerli

Sahtekârlık mermisiyle dürüstlüğü vuracak tetikçi daha doğmadı bu dünyada…

“Millet Meclisi” adını taşıyan bir kuruma içeriden tahrip kalıbı döşemekle meşgûlsünüz… Bunda gülünecek ne var?

İlk maksat, Kürt sivil siyasetine alan bırakmamak…

Dilek Dündar’la Muammer Erkek’in olağanüstü cesareti ve Yağız Şenkal’ın unutulmayacak fedakârlığı olmasa belki sonuç çok korkunç olacaktı

Ahmet Davutoğlu “Bilge vezir” rolüne talip olmuş, rolü kapmıştı. Kimse ona “filim o filim” demedi

Generallerin “siyasi liderleri acilen tutuklamak” üzere konuşmaları şaka… 200 bin kişiyi stadyumlara hapsetme planları, başka bir şaka…

Bir de “henüz” havuz gazetelerinin arasına karışmamış ama AKP ile iyi geçinmeye çalışan Hürriyet’in “haberciliği” var ki o daha da şaşırtıcı…

Neden bu ülkede doğmuş olmanın bedelini insanlar, Güneydoğu’da bodrumlarda yanarak, Ankara’da alevlerle tutuşarak ödüyorlar?

Baransu bir gün hapisten çıkacak… Siz içine girdiğiniz o işbirlikçilik “kafesinden” nasıl çıkacaksınız peki?