Tüm güvensizliklere, kaygılara, soru işaretlerine, geçmişin hatalarına rağmen barış süreci devam etmeli. Halkların çıkarı bunu gerektiriyor ve kaybedecek bir şeyimiz yok. Ayrıca yeni bir gelişme; Cilvegözü soruşturmasına ilişkin İçişleri Bakanlığı müfettişiyle görüştüm

Yeni ittifaklar, tahliyeler, yeni kabine, yeni anayasa, elektronik seçim sistemi, hepsi önümüzdeki aylarda gündeme gelebilir ama sürecin açmazları da var. Suriye’de ise İsrail’in saldırganlığı kadar, Şara’nın çapsızlığı ve Türkiye’nin sessizliği de dikkat çekiyor

Temel insan hakları, adalet, barış, demokrasi gibi konularda, sadece toplumun hissiyatı belirleyici olamaz, kitle kuyrukçuluğu yapılamaz. Hele ki bugün barış süreci yürüten siyasetçiler tarafından, keskin şekilde kutuplaştırılmış bir toplum söz konusuyken

Bahçeli, infaz düzenlemesinin bayram öncesi hayata geçmesi, mahpuslara daha geniş haklar tanınması, meclis komisyonlarının oluşturulması ve İmamoğlu’nun tutuksuz yargılanması konusunda ısrarcı. Sürece dair yepyeni bilgileri ve Suriye’deki yeni özerk yönetim planını yazdım

Barış süreçleri, kadife eldiven içinde demir yumruk ile değil; kadife gibi hümanist ve insan hakları hukukunu, hak ve adaleti önceleyen esnek ve pürüzsüz zihinler ve demir gibi irade ile yapılır. Mesele dün de buydu, bugün de bu…

Kurban Bayramı öncesi yeni infaz düzenlemesinin yürürlüğe girmesi ve Selahattin Demirtaş’ın tahliye edilmesi kuvvetle muhtemelken, PKK kongresinin de yine bayramdan önce yapılması bekleniyor

Bu “süreç” PKK’nin silahlı mücadeleye son vermesi ve dahası örgütsel varlığını feshetmesi süreci. Eğer siyasi gündem ve gelişmeleri bir parça görme, anlama, anlamlandırma ve değerlendirme yeteneğim varsa, “yeni paradigma” dedikleri bundan ibaret

Sorun Kürt sorunudur ve Kürt sorunu, barış içinde bir arada yaşama umutlarımızı her defasında kanla gölgeleyenlerin inkâr ve çözümsüzlük ısrarlarının hepimize ödetilen kanlı bedelidir

Devlet ve Kürt siyaseti arasında görüşme trafiği sürerken, Erdoğan ketumluğunu korudu ve kayyım politikasına devam etti. Kandil tehdit dilini seçerken, kışkırtıcılar da devredeydi

Kürt sorunu hiçbir dönem olmadığı kadar küresel güçlerin de müdahil olduğu bir bölgesel sorun niteliği kazanmıştır. Bu, inkar siyasetinin kaçınılmaz sonucu olarak şekillenen bir olgu

Yakın tarihimizin dönüm noktalarından biri olan Lozan Antlaşması görüşmelerinin devam ettiği süreçte Kürtlerin tavrını ve sonradan yaşadıkları derin hayal kırıklığını hatırlatacağım bu yazıda. “İlginç” bulmayanlar burada bırakıp konuyla ilgili daha “cazip” spekülasyonlara kulak verebilir; sorun değil

Sizler Selahattin Demirtaş’ı dışlayarak, Can Atalay’ı Meclise getirmeyerek, Gezi olaylarında tutuklu olanları ve eline asla silah almayan Kürt siyasetçileri öteleyerek, bir barış inşa edemezsiniz

Oysa meselemiz “şans” değil, nihai bir barış inşa etmeye yönelik irade ve kararlılık meselesidir. Barış ihtimalini kana boğan kim ve hangi taraf olursa olsun, altında kalacağı tarihi bir vebal yüklenmiş olacaktır

“Yeni bir çözüm süreci” beklentisinin ciddiyeti, bence, öncelikle “tokalaştı” gibi jestler bir yana, daha somut ve uygulanabilir bazı adımlar atılmasını gerekli kılar; eğer meramınız gerçekten barış ise… 

S ve Y tipi cezaevleri insan haklarına aykırıdır. İnsanları bir şekilde cezalandırabilirsiniz ama onları bu denli ağır bir tecrit altında ve gayri insani şartlarda tutmak, insan hakları ihlalidir

“Kimsesizleşme, yoksulluğun, sefaletin içine doğru sürüklenme hali, bizim asli gerçekliğimiz. Ama seçimden bu yana normalleşme gündemi zuhur etti”

Hakkari Belediye Eşbaşkanı Mehmet Sıddık Akış tutuklandıktan sonra belediyeye kayyum atanması kararıyla başlayan protestolar kesintisiz devam ediyor. Yüzlerce polis ve askerin ablukasında olan Hakkarililer ise dayanışmayla kayyuma karşı mücadelelerini sürdürüyor

Temel sorunumuz batık ekonomi ve olmayan demokrasiyken, karşımıza yine “terör tehdidi” çıkıverdi. Kayyum da üzerine tüy dikti