Basın tarihini incelediğimizde her cinayetin yeni cinayetlere giden yolu genişlettiğini görüyoruz. Ama bu yolun da bir sonu var.
Oraya yaklaşmış görünüyoruz… 

”Cumhurbaşkanına hakaret” bu dönemin özel koşulları için yaratıklandırılmış bir madde. Şimdilerin moda ağzıyla söyleyeyim: gideri yok

Suruç ve Ankara katliamlarında devlet içinden birilerinin parmağı olduğunu gösteren işaretlerin başında bir “tarz” geliyor…

Ahmet Altan’la ilgili dört sayfalık soruşturma dosyasında dört temel hukuksuzluk var. Amaç belli: Korkutmak. Sonuç da belli: Korkutamazlar

Biliyorduk, öngörüyorduk ölümlerini. Tahir Elçi’yi koruyamadık. Hrant’ı da koruyamamıştık. Üzgünüz, öfkeliyiz, mesulüz.

Tahir Elçi’nin öldürülmesi, Türkiye’nin yakın dönem kaderini şekillendirecek süreçlerin işaretini veriyor…

Demokrasinin gerektirdiği duyarlıktan uzak bir ortamda yaşıyoruz, Türkiye tam bir çifte standartlar diyarı!