Asmalı Mescit’e vardık. Yazar sipariş vermeyi bana bıraktı. İncelikli bir tavır. Söyledim: Beyaz peynir, üstüne iki damla zeytinyağı, varsa kızarmış ekmek, ince kıyım sarımsaklı roka

Geçen hafta Fakat Müzeyyen’de Tophane geçişini  özetledim. Haliyle hızlandırılmış bir özet oldu. Yazar, “Dilinizde hırçınlık seziyorum. Kinaye de denilebir, belki de siniklik.” dedi

Müzeyyen’in yazarı ve ben, Tophanedeyiz. Biraz kitaptan konuşuyoruz, biraz semt’ten, mekândan

Geçen hafta yazar ,”Duygu denilen şeyi bu kadar kenara itmeyin,” dedi,  “duygular hayatın pazar günü değil. Duygulanımlar da bir düşünüş biçimidir.”

Fakat Müzeyyen anlatısı, Tophane Hacı Mimi mahallesine girmek üzeredir ki Yazar Dolmabahçe’den gelip, Karaköy’e uzanan Kemeraltı Caddesi’nden söz eder

Y.: ….Fakat Müzeyyen’i ya da yazarını didikliyorsanız, didiklediğiniz şeyin sağına soluna, arkasına da bakmalısınız. Döneme bakmalısınız.
– Didiklemek kelimesi biraz sert kaçıyor sanki

Yazar, “İhtiyarlayınca insan daha mı az seviyor?” diye sormuştu  Sorudan kaçmıştım

Bir önceki yazıda Fakat Müzeyyen’de rüzgâr kelimesinin hangi cümlelerde nasıl kullanıldığının peşine düşmüştüm. Müzeyyen’in  bazı cümlelerini vermiştim: “Herif rüzgârı kendinden menkul uçurtmanın teki. Ara sıra tellere takılır gibi kadına geliyor gece yarısı”

“Müzeyyen okurlarına açık bir platformdur. Düşüncelerine ihtiyacım var. Yazarlarsa sevinirim” dediydim. Yazdılar, sevindim

“Fakat Müzeyyen…”in 30. senesi (1995-2025). Anlatıyı yeniden ele alacağım. Aşağıda ne yapacağım, nasıl yapacağımı izah ediyorum. Müzeyyen okurlarına açık bir platformdur. Düşüncelerine ihtiyacım var. Yazarlarsa sevinirim (ilhamia@hotmail.com)