Trans çocuklar vardır!

Anam bacım, Berlin Maksim Gorki Tiyatrosu’nun organize ettiği “Gezi Yıldönümü Anmaları” kapsamında “Kestirmeden Hikayeler” ve Heinrich Böll Vakfı’nın bir söyleşisinin davetlisi olarak Berlin’e geldim.
 
Bu yazımda burjuva demokrasisinin güzellemesini yazmayacağım. Belki bir gün sıra ona da gelir. Bu burjuva demokrasisinin bizim solcuların ağzına sakız olan, iyi yanlarını da kötü yanlarını da iyice araştırdıktan sonra yazacağım bir yazı olur umarım.
 
Ben burada başka bir konuya değinmek istiyorum. Geçen bir twitt paylaştım “trans çocuklar vardır” diye! Twitter’da paylaşım olduğu için ramak kalmıştı ki linçten dönüş oldu. Fakat birçok itiraz geldi, “trans çocuklar yoktur!” diye.
 
Vardır!
Ben bunu defalarca anlattım, yazdım. Artık büyük, çok organize toplantılar yapıp da kendini LGBTİ kişilere yakın ya da destekçi olduğunu iddia eden insanlara bu konuda ders mi versek, diye düşünüyorum. Kardeşim, siz nasıl doğduysanız biz de doğduk. Trans çocuk olarak doğduk, evet, çünkü biz iki-üç yaşında etek giydiğimiz için tokat yiyerek büyüdük. Biz o yaşlarda futbol oynamadığımız için tokat yiyerek büyüdük. Biz o yaşlarda, zorla kendimden örnek vererek, askeri içtima ile amcamın oğlu her gün bana ders veriyordu, erkek gibi yapmaya çalışıyordu.
 
Oysa ben erkek değildim. Olmadım, olmayacağım da. Trans çocuklar vardır. Biz bu konuda uzman değiliz. Trans çocukların gelişimi konusunda uzman değilim. Bu konuda bir şey söyleyemem, fakat şunu söyleyebilirim: Çocuğunuz eğer siz ona zorla mavi veya pembe kıyafet giydiriyorsanız, ağlıyorsa, giymek istemiyorsa o çocuğu rahat bırakın. Eğer çocuğunuz etek giymek istiyor ya da pantolon giymek istiyor etek giymek istemiyorsa o çocuğun trans çocuk olma ihtimali çok yüksektir.
 
Çocukları o yaşlarda sakın ola psikiyatristlere, psikologlara götürmeyin. Eğer götürürseniz o çocukları sadece rant haline dönüştürülen transfobi üzerine, homofobi üzerine kendini var etmeye çalışan ve bunun üzerinden ciddi para kazanan aslında bilimsel olmadığını bile bile çocukları zorla heteroseksüelleştirmeye ya da erkekleştirmeye ya da kadınlaştırmaya çalışan bu şarlatanların ellerine teslim edersiniz.
 
Bu yüzden diyoruz ki “trans çocuklar vardır!” Trans çocuklarınızın küçük yaşta bedenine dokunmayın, bunu kimse istemez. Küçük yaşta heteroseksüel çocuklarınızın nasıl bedenine dokunmuyorsanız, trans çocuklarınızın da bedenine dokunmayın. Trans çocuklarınızın durumunu hissettiğiniz zaman sadece ve sadece çocuklarınızı sevin. Çünkü onlar iyileşmeyecek. Onlar öyle doğdular ve kendilerini öyle hissediyorlar. O çocukların yanında olun. O çocukları kurtlar sofrasına atmayın.
 
Çünkü bize sahip çıkan olmadı. 15-16 yaşımda ben mesela ailemden koptum, kendimi kurtlar sofrasında buldum ve halen kurtlar sofrasında bu yaşımda bile debelenmeye çalışıyorum. Trans çocuklarınızı sevin ve yanında olun. Eğer trans belirtileri varsa çocuğunuzun okuldaki öğretmenleri ile iletişime geçin, çocuğunuzun böyle hissettiğini ve böyle yaşamak istediğini ve diğer çocukların çocuğunuzu dışlamamaları konusunda öğretmene bilgi verin ve çocuğunuzu o şekilde sevdiğinizi söyleyin. Trans çocuklarınızı ortaokul çapında da yine aynı şekilde sevin, özellikle ergenlik döneminde çocuklarınızın yanında olun.
 
Çok zor bir dönemdir. Zaten bir insan 18-20 yaşında kendisinin ne olduğuna karar verir. Özellikle bu çağda, teknoloji ve iletişimin çok başka olduğu bir çağda kendileri karar veriyor ne olduklarına. Ya cinsiyet uyum süreci isteyeceklerdir ya da bedenlerini sevip devam edeceklerdir. Cinsiyet uyum süreci isteyen çocuklarınızın yanında olun, iyi doktorlara götürün. Bu işin uzmanlarını iyice araştırın, hormon tedavisini görsün, uyum süreci sırasında yanında olun, en iyi doktorlarla görüştürün.
 
Çocuklarınız karar verince onların yanında olun, lütfen. Tıpkı heteroseksüel çocuklarınızın nasıl yanındaysanız, nasıl askere gönderirken yanındaysanız, nasıl evlendirip beline kırmızı kuşak taktığınız çocuklarınızın yanındaysanız, trans çocuklarınızın da her aşamada her zaman yanında olun. Trans çocuklar yoktur diyen insanlar ya transfobiktir ya da kafalarını çalıştıramıyorlardır. Kardeşim, trans çocuklar var dediğimizde trans çocuklar bedeni değişmiş olarak doğarsa zaten o trans çocuk değildir. O farklı doğuyor, hissettiği gibi yaşıyor, kendisi karar veriyor. Kendisi karar verdiğinde vücudundaki değişimlere karar veriyor. Sizin haddiniz değildir onlar yok demek!
 
Trans çocuklar var dediğimizde, akıllarına yolda seks işçiliği yapmak zorunda olan trans kadınlar geliyor. Öyle değil kardeşim. Sizin bu dışlamalarınız nedeniyle o çocuklar kendilerini o yollara atıyor. Sizin bu acayip savlarınızla o çocuklar kurtlar sofrasına düşüyor. He şunu da belirteyim 18, 19, 20 yaşına gelen bir birey kendi karar verir seks işçiliği yapıp yapmamaya. Ona bile karışmaya hakkınız yoktur. Biz karar vereceğiz!
 
Ailelerimizin bizim yanımızda olmasını istiyoruz. Buradan tekrar ediyorum: Trans eğilimi olan çocuklarını lütfen yalnız bırakmasın ebeveynler, her aşamada yanında olsun onların, sevsin. Onlar zaten 20 yaşına gelince kendilerinin ne olduğuna karar verir. Siz trans çocuk yoktur dediğinizde, trans çocukların varlığı söylendiğinde çocuklara tehlike arz ettiğini ya da yanlış örnek olduğunuzu düşünüyorsanız, bence tam tersi. Atanmış cinsiyete, daha çocuk doğmadan, karnınızda atanmış cinsiyete mahkum bıraktığınıza bakın. Buradan kendimizi sorgulamaya başlayalım, ne dediğimi anlarsınız…
 
—–
Kapak Görseli: Naeim Asgary (Pixabay)