Politika yapma süreçlerinde bana düşen bu mudur? Bu kadar mıyım? Daha fazla nasıl katılabilirim?

Adalet Bakanlığı açıklamış: “37 hapishaneyi ek binalarla büyüttük, 247 adet yeni hapishane yaptık.”

Herkesin hayatını çalabilen, güç kullanabilen hırsız, uğursuz bu işleyişin, “gölgesini satamadığı ağacı kesen” bir tabiatı var.

Distopya ötede bir yerlerde değil. İçinde yaşıyoruz yıllardır.

Savaş dediğin, strateji ve taktik dedikleri hileler dünyasıdır. Hile, savaşların olmazsa olmazıdır. Avcılar ve tüccarlar için de hile esastır.

“Nesnelerle aramızdaki ilişkinin bizi nasıl değiştirdiğini, kendimizi yeniden nasıl kurduğumuzu anlamaya çalışıyorum.”

Konu burada dalgalanır ve Halil Şerif Paşa ile Bataille isimleri bir resim üzerinden buluşurlar.

“Hepimizin bildiği gibi moda olan her şey, illa ki demode olmaya mahkûmdur.”

Bu dünya, kaba tarihleme ile Spartakus’tan bu yana “atın önüne et, itin önüne ot” dünyası.

“5 dakkada değişir bütün işler” dünyasında Homeros’un, Troya’nın vb.’nin bir manası var mı?

Yakarsa dünyayı yoksullar mı yakar yoksa dünya muktedirlerce zaten yakılmış mıdır?

“Mağduriyet anlatısı”, benim dilimde hakikat büken kabuller çeşidinden. Bir çeşit gözbağı.

“Biz”in milli hali, içine doğulan bir sıvı gibidir. Anneler çocuklarını bu sıvının içine doğururlar. O çocuklar başka çocukları incitirler.

“Eve gittim, bir Türk bayrağı astım. Anneme de Müslüman kadınlar gibi beyaz başörtüsü bağlattım.”

Özel Harp Dairesi pogrom tezgâhlama birimi, insanları ölülerine sahip çıkamaz durumda bırakmanın etkili bir yöntem olduğunu mu düşünüyordu?

Evimizde mutfak önlüklü bir kadının, bir adamın kucağında oturduğuna hiç tanık olmadım.

Suskunluk üzerine kendini kodlamış bir geleneği genç nesil Yahudiler konuşmak şekline çeviriyor. Avlaremoz bunun kanıtlarından biri.

Evren, 1975’te Ayvalık’a gelip “Gene burda galu gulu konuşuyor musunuz?” demiş. Galu gulu dediği Rumca, Arnavutça, Boşnakça, Giritçe.