Zenginler hapiste nasıl yaşar?

Onlar travmaları ve hayal kırıklıkları ve yoksullukları içinde debelenedursunlar, zengin kötü adam, güya hapiste, çarkını döndürmenin yeni yollarını buldu. Palm Beach şerifinden acayip ayrıcalıklar koparmıştı. Palm Beach Şerif Ofisi’ne 2008-09’da kendisine ait Florida Bilim Vakfı üzerinden 128 bin doları boşuna vermemişti. Fakat Şerif Ric Bradshaw’un, bir yerel radyo programında, Epstein’in cinsel suçlu olmadığını ileri sürmesi yalnız bundan değildi. Ayrıca savcılarla avukatların uyum içinde götürdüğü anlaşma onay duruşmasında Epstein’in cinsel suçlu olarak kayda geçmesi ama cinsel suçlulara uygulanan prosedüre tâbi tutulmaması da karara bağlanmıştı.

W35755 no’lu mahkûm için ayrıcalıklı demek pek naif bir ifade olurdu. Cinsel suçlulara en sıkı tedbirleri revâ gören Florida eyaletinde, zorunlu tutulduğu tedavi için kendi psikoloğunu seçebildi. Haftada altı gün, günde on iki saate kadar “ofisine” gitme izni vardı; hapishaneye yalnız geceleri dönüyordu. Onu dövüş sanatları ustası bir Rus olan özel şöförü alıp götürüyor, şerif yardımcıları başka arabayla takip ediyor, “ofis”teyken -kadınlar dahil- herkes ziyaretine gelebiliyor, ücretlerini bizzat ödediği iki şerif yardımcısı dışarıda bekliyordu. Ev hapsine geçtiğinde, özel jetiyle Manhattan ve Virgin Adaları’ndaki konutlarına gidip gelebildi. Mahkemeler hep izin verdi, savcılar itiraz etmedi.

“Ofis”i Batı Palm Beach’te, avukatı Goldberger’in süitiyle aynı yerdeydi. “Hapislik” hayatı başlayacağında Florida Bilim Vakfı adlı bir vakıf kurmuş -çıktıktan hemen sonra kapatmıştı-, bu ofisi almış, dayayıp döşemişti. Şerif yardımcıları özel muhafızları gibiydi. Bazen gece ona kadar ofisin önünde onu bekliyorlardı. Gelip gidene dair çetele tutuyorlardı, ama bu kayıtlar güya veri koruma protokolu gereğince yok edildi. Şerif yardımcılarından biri, yanına kadın-erkek gelen gidenin bol olduğunu, içeride ne yaptığını gözetlemek gibi bir görevlerinin bulunmadığını anlatmıştı sonradan. Ondan başlangıçta “mahkûm” diye sözederken, giderek bunu “müşteri”ye çevirmişlerdi. Epstein onlara ekstra para ödüyordu. Ona eşlik edecek şerif yardımcılarının takım elbise (sivil) giymeleri ve Epstein’i karşılarken ona selam vermeleri karara bağlanmıştı. Cezaevi dışındayken Epstein’e eşlik etmiş şerif yardımcılarının sayısı doksan ikiydi. Bunun için fazla mesai ücreti almışlardı, saat başı 42 ile 64 dolar arası.

“Cinsel suçlu değil ki” yalanını şerifin sözcüsü de sürdürdü, Epstein’in şerif yardımcılarına ödediği paranın tutarını açıklamayı reddetti, bu yıl olay yeniden büyüdüğünde. Şerif de güya iç soruşturma açtı, zamanında Epstein’e ayrıcalık yapıldı mı diye. Yapan kendisiydi. Okuduklarımızdan anlayabildiğimiz, Epstein Palm Beach Şerifi’ni teşkilatıyla beraber satın almıştı. Bunun olabileceğini kestirdiğinden, devlet hapishanesinde kalması gerekirken ilçe cezaevine nakledilmeyi sağlamıştı. Avukatlarının talebi üzerine, öteki mahkûmlardan tecrit edilmesi gereken mahkûmların bulunduğu özel bölüme kondu.

Günde on iki saat dışarıda kalabiliyor ve ofis dışında da randevularına gidebiliyor olmasının yanısıra, hapishanedeki vaziyeti de ilginçti. Hücre kapısı açıktı, bir televizyonun yerleştirildiği avukat odasına dilediğince girip çıkma hakkı vardı.

Hapis cezasının sonuna doğru Palm Beach’teki evine, yani suç mahalline girip çıkmasına dokuz defa izin verildi. En az birinde yanında kimse olmaksızın girip dört saat kalabildi. Ona eşlik eden şerif yardımcısının, “dışarıda bekledim ve istenmeyen misafirlerin onun mülküne girmemesi için güvenlik sağladım, kendim içeri girmedim” diye notu var.

Bu sinir bozucu “hapislik” kandırmacasını her şeye rağmen komik kılan, Şerif Başyardımcısı Mike Gauger oldu. “Bazıları sırf zenginliği yüzünden ona bütün bu ayrıcalıkların tanındığını, bunun yolsuzluk olduğunu düşündükleri için üzgün” olduğunu söyleyerek. Şuursuzluk başa belâ. Herkesi salak zannetmek, kezâ.

Epstein ev hapsini de tamamlayıp Florida’dan ayrıldıktan sonra şerifin ofisindekilerle e-posta yazışmaları yaptı, hal hatır sordu, “gelirsen, bir ihtiyacın olursa ara” gibi cevaplar aldı.

Artık yeniden New York’taydı. Giren herkesin, “çok gösterişli ve sıradışı, ama oturmuş bir zenginin mekânı değil” diye tarif ettiği koskocaman evindeydi. Zorunlu bir yeniden başlangıç için.

Bu defa çok parayla başlayabilirdi. Özel ada, özel jetler, altı ayrı konut, koca çiftlik ve bol parayla. Cinsel saldırgan ve pedofil damgası ne kadarına elverecekti? Sınıf ve statü dayanışması ona Palm Beach’te hapishaneye tıkılmak yerine gayet keyifli bir yaşantı sağlayabilmişti; burada da kendine yeniden yer açabilecek miydi?

Evler, jetler, paralar ve bir tür çekim gücü, karizma vardı. Ama hayatî bazı şeyler eksikti. Meselâ Ghislaine yoktu. Yavaşça süzülmüştü Epstein’in dünyasından dışarı. Oysa uzun zamandır bu dünyayı birlikte yönetiyor, keyfini birlikte çıkarıyorlardı. Ghislaine Maxwell… Ondan hiç sözetmedik. Çok edeceğiz. ABD savcıları, basını, Britanya basını, Epstein’in adalet aramaya devam edecek kurbanları, herkes çok sözedecek. Ama daha sonra. Şimdi geçmişe gidelim, Jeffrey nerelerden geçip “3. derece (en tehlikelisi) cinsel saldırgan” damgası yemiş egzantrik milyoner haline geldi, ona bakalım.

Nasıl gelindi buraya?

"Bir Erkeklik ve Zenginlik Öyküsü" yazı dizisinde önceki bölümler:
1- Çünkü bu “onların” hikâyesi 
2- Hepsi aynı şeyleri anlatıyordu
3- Polisler, savcılar, avukatlar
4- Anlaşma ve ayrıcalıklı hapislik