Türkiye için bile çok fazla olan dört batış haberine bakıyoruz: Malazgirt’ten bir fotoğraf, “Milli Hukuk Sistemi” önerisi, Şanghay İşbirliği Örgütü ve CHP’den tüzük kurultayı

“Kimsesizleşme, yoksulluğun, sefaletin içine doğru sürüklenme hali, bizim asli gerçekliğimiz. Ama seçimden bu yana normalleşme gündemi zuhur etti”

“Her zaman için yumuşama ve normalleşmeden yanayım ama kimse bizi kandırmasın, ortada bir yumuşama görmüyorum.”

Bharara’nın iddianamesini yayınlamaz, Baransu’nun hapsine sevinir, Yıldız’ın mahkûmiyetine sessiz kalırsınız

İlk maksat, Kürt sivil siyasetine alan bırakmamak…

Dilek Dündar’la Muammer Erkek’in olağanüstü cesareti ve Yağız Şenkal’ın unutulmayacak fedakârlığı olmasa belki sonuç çok korkunç olacaktı

Ahmet Davutoğlu “Bilge vezir” rolüne talip olmuş, rolü kapmıştı. Kimse ona “filim o filim” demedi

Bir de “henüz” havuz gazetelerinin arasına karışmamış ama AKP ile iyi geçinmeye çalışan Hürriyet’in “haberciliği” var ki o daha da şaşırtıcı…

“Biz Erdoğan’ı seviyoruz” yazılı kamyonlara Türkiye Cumhuriyeti’nin bayraklarını koyma hakkına kim sahip?

‘’Başkan geldi, çıngar çıktı’’ mealinde haberler dünya basınına yansıdıktan sonra artçıları da geldi, hem de ABD yönetiminin zirvesindeki isimden…

“Yapmayın! Çünkü mesele edilmemesi gerektiğine inandığımız mevzular var; üstelik bunların komik de olmaması gerekiyor!’’

‘’Yapmayın! Çünkü mesele edilmemesi gerektiğine inandığımız mevzular var; üstelik bunların komik de olmaması gerekiyor!’’

Gül ve Dündar asla yargılanmamaları gereken bir davada yargılanıyor ve yeniden hapsedilmeleri için çeşitli oyunlar düzenleniyor

Ben Emmerson’ın raporu Türkiye’de şu an “terörle mücadele” adı altında ne yapılıyorsa yapılmamasını öneriyor…

Bir “haberi” gazetede basmak, gazeteciliğin gereğini yapmak “casuslukla” ilişkilendirilmesi imkânsız bir eylem. Ama…

Neden bu ülkede doğmuş olmanın bedelini insanlar, Güneydoğu’da bodrumlarda yanarak, Ankara’da alevlerle tutuşarak ödüyorlar?

İstediğiniz kadar ellerimizi bağlayın sizin kılıcınız bizim zırhımızı kesmez. Sizin hiç bilmediğiniz o zırha “haklılık” deniyor…

Çok net ve çok yalın biçimde söyleyeyim: Anayasa Mahkemesi’nin kararına “uymamak” Cumhurbaşkanı’nın haddine düşmemiştir