Bu medya düzeni ballıdır. Hem iktidarı hem de patronları ihya etmektedir. Olan gazeteciye, haberciye, ve tabii ki gerçeklere olmaktadır

Biliyorduk, öngörüyorduk ölümlerini. Tahir Elçi’yi koruyamadık. Hrant’ı da koruyamamıştık. Üzgünüz, öfkeliyiz, mesulüz.

PKK’ye tepki göstermekle, Kürtlerden nefret etmek arasında kalın bir çizgi var. Devlet çizgiyi çiğnedikçe, sivil Kürtler şiddet görüyor

Muhalif Kürt basınının sansürlenmiş olması, çatışmalardan da haber alamamak demek.

AKP “terör propagandası” iddiasıyla basını sansürlemeye çalışıyor. Thatcher’dan öğrendiğimiz bir şey varsa, o da baskının işe yaramayacağı.

Sansür sadece ifade özgürlüğümüzü engellemekle kalmıyor, toplumsal tartışmaların bir tarafını da susturuyor. Sonuç, savaş kadar vahim