Basın tarihine dalmış giderken mekânları atlıyoruz diye hayıflanıp bu hikâyeye daldım, Abdülhamid’den Yahya Kemal’e kadar geldim

İttihat ve Terakki’nin Osmanlı Ahrar Partisi’ne yönelttiği ağır üslûbu incelerseniz, liberal düşmanlığının o zamandan kalma olduğunu görürsünüz

Saksağanın kısa süren sürpriz ziyaretinden sonraki en önemli gelişme meyve ve sebzelerimizin kantinden her zamankinden daha erken gelmesi oldu

Büyük bir cenaze töreninin ardından II. Mahmut Türbesi’ne defnedilmiş olsa da Hasan Fehmi’nin cesedi hâlen Galata Köprüsü üzerinde yatıyor

24 Temmuz Basın Bayramı’nın ardında, ansiklopedilere yansıyan hâliyle söylersek, “çetecilik yoluyla yönetimi ele geçiren” bir hareket var

İki peçeteye aldığım notlar: İlkinde “Beethoven-36 sonat; Mozart-12 Sonat” ibaresi var. Diğerinde ise “deniz hıyarı kıçından nefes alıyor”

154 yabancı dergi ve gazeteyi izleyen Abdülhamid’in dış basına karşı geliştirdiği mükemmel bir sansür mekanizması vardı

Meşrutî idare basına serbestlik getirmiş gibi göründü ama çok kısa bir süre içinde sansür tüm haşmetiyle geri döndü

Basın tarihini ve II. Abdülhamid’in istibdat rejimini Tevfik Fikret’siz yazmak kabul edilemez bir eksiklik olur

Amaç hukuku ve gerçeği aramak değil de, militanca zulüm yapmak ise mehazlarda orta çağ sonralarına kadar inebiliyor…

2018 Eylül’ü biterken, bir önceki Silivri Eylül’ünü sonbaharın solgun ışığına çıkartmak istedim

Şinasi, devleti, “milletin temsilcisi sıfatıyla işleri yöneten ve milletin refahı için çalışan bir müessese” olarak tanımlamıştı

“Nasıl oldu da Hünkâr ondan eskisi gibi hoşlanmaz oldu; bunun açıklaması pek kolaydır… Bu adamın bir kusuru vardı: Doğruluk”

Ahmet Rıza Bey’in Anılar’ı gözaltı, hapishane demeden benimle dolanıp duruyor. Beraberiz

‘’Tulumbacılar yangın sanıp işi karıştırmışlardır. Bu yüzden kitap ve belgelerin Çemberlitaş Hamamı’nda yakılması daha doğru görülmüştür’’

Sansürün yazma isteğini yok ettiği yazarlardan biri de Halid Ziya Uşaklıgil’dir

Elleri zincirli Karagöz’ün, “kanun dairesinde serbestî” alt yazılı karikatürü ilk karikatür yasağını ve ilk karikatürcü hapsini getirdi

Gazetede sansürlenen yerlerin beyaz bırakılması yöntemini dünyada ilk uygulayan gazeteci Sabah gazetesi başyazarı Şemseddin Sami’dir