Alan Dershowitz

Alan Dershowitz, ABD’nin en tanınmış ceza avukatlarından biri ve Harvard Üniversitesi’nde hukuk profesörü. O. J. Simpson davasının ve çok tartışmalı başka birkaç meşhur davanın avukatlarından. Bunlardan biri, The Boston Globe muhabiri Mike Barnicle’a karşı açıp anlaşmayla 75 bin dolar alarak geri çektiği dava. Muhabirin iddiasına göre, Dershowitz, Asyalı kadınları tercih ettiğini, çünkü onların erkeklere karşı hürmetkâr olduğunu söylemişti. The Boston Globe davayı kaybetmekle kalmadı, gazetenin ombudsmanı muhabirin güvenilirliğini tartışma konusu etti. Dershowitz’in mahkemeler âleminde bir nevi “dokunan yanar” konumu olduğu belli.

Dershowitz, Epstein’in yakın dostu ve avukatı. Hikâyemizdeki rolü zengin, değişken, karmaşık. “Bu onların hikâyesi” derken kasdettiklerimizin nümûnesi. TV tartışmalarının vazgeçilmezlerinden, herkesin hukuk allâmesi ve otorite kabul ettiği bir kimse.

Virginia Giuffre, Dershowitz’le Palm Beach, New York, New Mexico, Virgin Adaları ve Epstein’in özel Boeing 727’si “Lolita Express”te altı defa cinsel ilişkiye girdiğini ileri sürdü.

Ünlü avukat bunu kesin dille, fakat hayli ilginç motifler kullanarak reddetti. 81 yaşında, böyle bir iddiayı geri çevirirken, “Benim mükemmel seks hayatım var,” demese belki daha inandırıcı olurdu. Lâkin kendisi fazla iddialı bir şahıs. “Karımdan başkasıyla seks yapmadım,” diye de vurguladı. Dershowitz’in bir dönem birkaç ayda bir Epstein’in Palm Beach’teki evine gittiği, mâlûm uçağa da konuk olduğu sır değil. Bu yüzden, belki Virginia ile hayatında hiç karşılaşmadığını da söylememeliydi. Hele Epstein’i küçük yaşta kızlarla hiç görmediğini iddia edince, herkesin gözünde küçüldükçe küçüldü.

Virginia’nın Dershowitz’e karşı açtığı davada avukatı, Dershowitz kadar ünlü biriydi: David Boies. Dershowitz ona meydan okudu: “David Boies’i yeminli ifade vererek, bahsedilen dönem içerisinde yalnız bir kadınla seks yaptığını söylemeye davet ediyorum. Yapamayacaktır.” İşler bu safhaya gelmişti. Dershowitz en ucuz yola da başvurdu: “Onun [Virgina] beni suçlamasının tek nedeni para koparmak,” dedi. Rakibi Boies’in de derdi paraydı ona göre. Dershowitz, “Onu fena yeneceğim,” diye haykırıyordu. Boies, “Olayı ikimizin arasındaki mesele haline getirmek istiyor,” dedi. “Bilinmeyen ve bilinemeyecek bir sebeple.”
 
Hazel, Claire, Tatianna ve başkaları
 
Oysa ikisinin ortamının dışından bakıldığında bilinemeyecek bir şey yok. “Onunla yatmamı söylediler, yattım” diyen Virginia ya da uçaktaki veya villadaki öbür kızlar, küçük su testileriydi, takım elbiseli mühimadamların ayağı çarpar da kırılırlarsa su yolunda kaza olmuş sayılır, çatırtısı piramitin tepesinden duyulmazdı. Fakat eş düzeydeki rakibine karşı dava kaybetmek, ünlü avukatı sarsabilirdi.

Epstein’le ilişkisi sorulduğunda Dershowitz şöyle izah etmişti: “Beni onunla Lady de Rothschild tanıştırdı; bir akademisyen meslektaşım, diye. O [Epstein] Larry Summers’la [o sırada Harvard rektör adayı] samimiydi. … Evrimsel biyoloji için Harvard’a 50 milyon dolar bağışlamaya hazırlanıyordu.”

Dershowitz, American Lawyer dergisinin kendisiyle görüşmesinde şu seks konusunda azıcık daha ikna edici olmayı denedi: “28 yıldır aynı kadınla evliyim. Her yere benimle gelir. İnsanlar bilir ki, karım benimle gelmeyecekse duruşmaya veya konuşmaya hiçbir yere gitmem. Bu herhalde ortalıkta dolaşıp onunla bununla yatacak adam profili değil.” Hazırlayan ve sunan kendisiydi, sunulanın mutlak inandırıcı olmasını bekliyordu.

Uçuş kayıtlarıysa bambaşka hikâye anlatıyordu. 1997 Aralık’ında Dershowitz, Palm Beach’ten New Jersey’nin Teterboro Havalimanına Epstein’le birlikte uçmuştu. Adı belirsiz bir “bayan” yolcu, “Hazel” ve “Claire” adlarında iki kişi ve Ghislaine Maxwell de uçaktaydı. 1998 Ekim’inde, Bedford/Massachusetts’den Teterboro’ya uçulurken Dershowitz yine Epstein’le birlikteydi, tıpkı 1999’da Teterboro’dan Martha’s Vineyard adasına gidilirken olduğu gibi. Massachusetts’den Montreal’e yapılan yolculukta Dershowitz, Epstein, “Tatianna” ve başkalarıyla yol arkadaşıydı. Mükemmel seks hayatı ve karısına sadakâti bu serüvenlerde avukata eşlik ediyor muydu, bilinmiyor, fakat şu biliniyor: Hiçbirinde karısı orada yoktu.
 
Hassas bilgiler
 
Gawker’ın sorularını cevapladığı söyleşide Dershowitz, küçük yaştaki kızlarla seks yaptığına ilişkin iddiaları yalanlarken, Epstein’le ilk doğru dürüst temasını 1997’ye dayandırdı. 60. yaşını kutlayan Les Wexner’in evine davetliymişler. Dünya ne küçük! Orada Şimon Peres ve John Glenn’le birarada bulunduklarını ekleyerek gazeteciye yerini hatırlattı Dershowitz: biz, mühimadamlarız.

Gazeteci aldırmayıp, yukarıda değindiğim uçuş kayıtlarını ortaya getirdi: Sizin katıldığınız yolculuklarda kimler vardı başka uçakta? Dershowitz elbette hatırlayamıyordu. Hazel? “Bilmem ki.” Claire? “Hiçbir fikrim yok.” Tatianna? “Galiba yirmilerinde bir kadındı, Epstein’in sevgilisiydi, ama onunla birlikte hiç yolculuk yapmadık.” İsmi belirsiz bir kadın daha var? “Annem olabilir.”

Epstein’in ortamına ‘geçerken uğruyor’muş gibi tutum takınan Dershowitz’in kötü adamımızla yakınlığı aslında gizlenir cinsten değildi. Büyük hukuk adamı bir defasında, “Yirminci kitabımı yazıyorum,” diye anlatmıştı, “ailem dışında müsveddelerimi okuttuğum tek kişi Jeffrey’dir.”

Epstein’in ilk tutuklanışı, defalarca işlediği büyük suçlardan değil de az hapis yatmasını sağlayacak suçlardan yargılanması, utanç verici bir anlaşmayla, sadece onun ucuz yırtması değil elemanlarının da muafiyet kazanması, hapis cezasının neredeyse bir tatil hediyesine dönüşmesi, kısaca 2008 Palm Beach rezaleti, Dershowitz’in azimli performansından bağımsız düşünülemezdi.

Ve bu performansın kendini de korumaya yönelik olduğu gölgede kaldı. Anlaşmada, “suça katılanlara” da başka dava açılamayacağı hükme bağlanmıştı.

Bu bir yana, sözkonusu performans insanlık adına utanç vericiydi. Dershowitz, duruşmanın basına kapalı yapılmasını istemiş, müvekkilini savunmak için söyleyeceklerinin “gizli tutulması gereken hassas bilgi” içerebileceğini gerekçe göstermişti. Amaç ayrıntıların öğrenilmesini engellemekti. Neyse ki Palm Beach polisinin dürüst mensuplarıyla Miami Herald’ın gazetecileri -ve muhtemeldir ki, işin peşini yıllarca bırakmayan birtakım FBI’cılar- sayesinde her şey ortaya döküldü.
 
“Benim durumum başkasınınkine benzemez”
 
Güney Afrikalı Sarah Ransome, New York’ta Fashion Institute of Technology’de okuma hayali kuran, 20 yaşında bir genç kadındı. Bir gün sokakta Natalya Malişev’le karşılaştı. Malişev, Epstein’in avcı-toplayıcılarından biriydi. Sarah’ya, onu yoksul kızların okuması, kendilerini geliştirmeleri için yardımlar yapan bir hayırseverle tanıştıracağını söyledi…

Bu genç kadın New York’ta Epstein’in âlemine doğru çekilivermişti. Bir gün, Epstein ve Nadia Marcinkova ile yatak odasındalarken Dershowitz’in odaya girdiğini, o girince Epstein’in çıktığını, Nadia ile birlikte Dershowitz’le seks yaptıklarını iddia etmişti. “Mükemmel” miydi, bilmiyoruz. Dershowitz tabiî Sarah Ransome’la hayatında hiç karşılaşmadığını söylüyor.

Ransome’ın anlattığına göre, “hayırsever” Bay Epstein kendisini Virgin Adaları’ndaki evine götürmüş, başka kızlar ve konuklarla seks yapmasını istemişti. Ransome bir defa Küçük St. James Adası’ndan yüzerek kaçmaya çalıştığını, fakat arkasından ekip halinde aramaya çıkıp onu bulduklarını ileri sürmüştü. Bunun üzerine -tıpkı daha önce anlattığım İsveçli kızın hikâyesinde olduğu gibi- pasaportuna elkoyduklarını söylemişti.

O adaya ve Palm Beach’teki villaya Dershowitz’in eşi de gitti sahiden. Herhalde Hazel, Claire, Tatianna, Sarah vs. ile aynı günlerde değildir.

Gazeteciler kendisine #MeToo kampanyası sırasında hangi zengin, güçlü, ünlü erkek birşeylerle suçlandıysa sonunda hepsinin doğru çıktığını hatırlattıklarında Dershowitz ısrarla, kendi durumunun “tekil”liğini, başka kimseninkine benzemediğini vurguladı: “Çünkü ben [beni suçlayan] bu insanlarla hiç karşılaşmadım.” Tutumu, gerçeği açıklayan birinden çok, mantığının sağlamlığını kanıtlamaya çalışan avukata uygundu: “Herhangi bir zamanda karşılaştığımıza, aynı zamanda aynı yerde bulunduğumuza dair kanıt yok.”

Muhtemelen yoktu. Eğer kızların ifadelerini ciddîye almayacaksak.

Dershowitz, işte Epstein’in savunmasını üstlendiğinde aynen bunu yaptı. Savcıları ve yargıcı kızların güvenilmezliğine ikna etmeye çalıştı. Sokaktaydılar, sahipsizdiler, yoksuldular, kimisi uyuşturucu kullanıyordu, kimisi küçük yaşta birileriyle yatmaya başlamıştı; onların dediğine bakarak saygın bir işadamı yargılanabilir miydi? Sınıf kibrini teorileştirmeye yönelik bu tutum başarıya ulaştı ve seri suçlu bir adama suçunu işlemeye gönül rahatlığıyla devam edebileceği güya hapislik koşulları sağlandı. Pedofili demenin bile biraz hafifleştirdiği sistematik saldırgan davranışı, cinselliğin çok ötesine geçen insan kullanma, kullanıp atma, insan haysiyetini hiçe sayma pratiğini olabildiğince temize çıkarmak için, büyük avukat Dershowitz, mağdurların değersizliği tezine başvurmayı seçmişti.

Bugün Dershowitz, Epstein’le hiçbir zaman yakın dost olmadıklarını, bu yüzden davayı almakta “herhangi bir problem görmediğini” ileri sürüyor. “Keşke almasaydım” da diyor, ama bunu derken kendi itibarı dışında birşeyleri, meselâ kızların haysiyetini kaale aldığına inanmak imkânsız.

Epstein’in “bilime” tutkusundan, bilimadamlarının ona hürmetinden bahsettikten sonra, bu uzun dizinin son bölümünde Dershowitz’le tekrar karşılaşacağız.

"Bir Erkeklik ve Zenginlik Öyküsü" yazı dizisinde önceki bölümler:
1- Çünkü bu “onların” hikâyesi 
2- Hepsi aynı şeyleri anlatıyordu
3- Polisler, savcılar, avukatlar
4- Anlaşma ve ayrıcalıklı hapislik
5- Zenginler hapiste nasıl yaşar?
6- Tam CEO'nun aradığı tip!
7- Dolandırıcıyı dolandırmak
8- Kirli çamaşır defilesi
9- Wexner's Secret
10- Wexner's Secret 2
11- Kaynağı belirsiz servet
12- “Madame”: Ghislaine Maxwell
13- “Evin hanımı”nın rolleri
14- Virginia: Modern zaman kölesi
15- Zayıf yerinden yakalamak
16- Ekip: Avcılar, asistanlar
17- Sosyete, mutfak, uşak ve kız
18- Clinton, Trump, uçaklar, kızlar
19- Acemi prens ile cingöz politikacı
20- Model model modeller