Verne ailesi ve Parisli gazeteci Bay Sherard, konuklarını uğurladıktan sonra eve, içeri girdiler. Bayan Verne bir kenarda birkaç satırlık not gördü. Neye dair olduğuna dikkat etmedi, sadece Martin Chuzzlewit ve America kelimeleri gözüne çarptı…

Nellie Bly ve meslektaşı, akşamın erken saatlerinde, Amiens tren garında, Jules Verne, Madam Verne ve Parisli bir gazeteci olan Bay R. H. Sherard  tarafından gayet samimi ve sıcak karşılandılar. Arabalara binip Verne ailesinin evine doğru hareket ettiler

Bir kulüp hizmetlisi, Beyefendilerin boş kadehlerini topladı. Yerde bir not kağıdı farketti. Notta, “Hizmetli sessiz olmazsa aranızdaki mesafeyi koruyamazsınız. Mesafeyi koruyamazsanız istediğiniz gibi yönetemiyebilirsiniz” cümlesi yazılıydı. Beyefendiler iddianın heyecanı içinde dalgalanıyorlardı. Kimse not ile ilgilenmedi. Hizmetli notu cebine attı

Yatağın yanıbaşında komodinin üstünde şu üç kuruşa satılan, gizemli, gerilimli, korkutucu tasvirler ve anlatımlarla yüklü, cinselliği, kanlı sahneleri ve dehşet verici olayları harmanlayan kitaplardan biri duruyordu. İlk sayfalardaki resimlere şöyle bir göz attı, kitabı aldığı yere bıraktı

Genç Lord’un zamanında ise artık trenler ve buharlı gemiler vardı. Ulaşım fiyatları düşmüş, daha çok insan seyahat edebilir olmuştu. Konaklama imkânları oteller ile çeşitlenmişti

Nellie Bly, Jules Verne’in 80 Günde Devri Âlem romanının yazılışından 17 sene sonra (1889) aynı güzergâhı dolaştı ve gezi notlarını New York World gazetesinde yayımladı. Gazete yönetiminde ve okurlarda dünyanın yeni bel ölçüsüne dair yoğun ilgi vardı

Efsanevi topraklar ve yerler çeşitli türlerden olup ortak tek bir özellikleri vardır: İster kökeni çağların karanlığında yitip giden çok eski efsanelere bağlı olsunlar, ister modern bir icadın ürünü, bu topraklar ve yerler çeşitli inanç hareketleri yaratmıştır

Kelimelerin tınılarını, seslerini yakaladığı gibi an’ları yakalıyor Kuntay. Yakalıyor ve öyle tanımlıyor ki, an uzuyor

Aksaray’daki evinde, petrol lambasının mavi abajuru altında romanına eğildi. Yıllardan beri bitmeyen bu kitap Adnan’ın kibirlerinden biriydi…

Abdülhamit devrinde defterdar olduğu halde hırsız degildi; namuslu parasıyla eski kitap topluyordu, memlekete bir kütüphane bırakacaktı

Belkıs, Rus Prensi’ne aşık. Prensle Bebek’teki evde görüşüyorlar. Beraberlik planları var. Prens beraberlik için müsait

Naşit’in konağında Adnan’ın oturması, İngiliz konsoloshanesinde İttihat ve Terakki’nin toplanması kadar akla gelmezdi

Adnan, zenginleşmiş, sonra ballı dönem bitmiş yoksulluğa çakılmış, bir han odasında avukatlık yazıhanesi açmış müşteri bekliyordu

Bir yazarın hayatına dönemi içinde yaklaşmak, dönemin yapısı, özellikleri ile birlikte ele almak anlamında doğru bir yöntemdir.

“Jurnaller, geçer akçe oldukları günlerde birilerinin başını yaktı. Sonra günleri geçti, jurnalleri yaktılar. “

Hikâyelerindeki çıkışsızlık, belki de İstibdat-Meşrutiyet-Mütareke dönemlerinde memleket ve dünya ahvalinin ağırlığı, çıkışsızlığı durumudur.

Macide faslı Adnan’a bağlanmasaydı bile kendi başına bir roman, hatta bir film olabilirdi bence…

İnsanın bazı hallerini anlamaya çalışmaktansa onu o hali ile kabul etmeye inanırım…